Tam dişli DIN933 paslanmaz çelik Altıgen Başlı Cıvata toptan

Yüksek mukavemetli bağlantı elemanları galvanizlendiğinde gevreklik üretir. Özel dikkat gerektirir.

Hidrojen gevrekleşmesi genellikle stres altında gecikmeli kırılma ile karakterize edilir. Otomobil yayları, rondelalar, vidalar, sac yaylar ve diğer galvanizli parçalar, montajdan birkaç saat sonra kırılmış, %40 ~ %50'lik kırılma oranı olmuştur. Özel bir ürünün kadmiyum kaplı parçalarını kullanma sürecinde, parti çatlak kırığı meydana gelmiş ve ulusal bir anahtar sorun çözülmüş ve sıkı bir dehidrojenasyon işlemi formüle edilmiştir. Ek olarak, bazı hidrojen gevrekleşmesi gecikmeli kırılma fenomeni göstermez, örneğin: elektrokaplama askısı (çelik tel, bakır tel) birçok kez elektrokaplama ve asitleme kaplama nedeniyle, hidrojen penetrasyonu daha ciddidir, genellikle kullanımda bir katlanma görülür, gevrek kırılma fenomeni meydana gelir; Bir av tüfeğinin mandreli, birkaç kez kromlandıktan sonra yere düşüp kırılır; Bazı söndürülmüş parçalar (büyük iç stres) asitleme sırasında çatlar. Bu parçalar aşırı hidrojenlenmiş olup dışarıdan bir zorlama olmadan çatlarlar ve artık orijinal sertliğini dehidrojenasyonla geri kazandırmak mümkün olmaz.

Malzeme mukavemeti ne kadar yüksekse, hidrojen gevrekleşmesine karşı duyarlılık o kadar fazladır. Bu, elektrokaplama işlemi spesifikasyonlarını derlerken yüzey işleme teknisyenleri tarafından açıklığa kavuşturulması gereken temel bir kavramdır. Uluslararası standartlarca gerekli görülen çekme dayanımı σb>105kg/mm2 olan çelikler, buna göre ön kaplama gerilimine ve kaplama sonrası dehidrojenasyon işlemine tabi tutulmalıdır. Fransız havacılık endüstrisi, akma dayanımı σs>90kg/mm2 olan çelik parçalar için karşılık gelen dehidrojenasyon işlemini gerektirir.

Çelik mukavemeti ve sertliği arasındaki iyi uyum nedeniyle, malzemenin hidrojen gevrekleşmesine duyarlılığını mukavemetten ziyade sertliğe göre değerlendirmek daha sezgisel ve uygundur. Çünkü mükemmel bir ürün çizimi ve işleme süreci çelik sertliği ile işaretlenmelidir. Elektrokaplamada, HRC38 civarındaki çeliğin sertliğinin hidrojen gevrekleşmesi kırılması riskini göstermeye başladığını bulduk. HRC43'ten daha yüksek parçalar için, kaplamadan sonra dehidrojenasyon düşünülmelidir. Sertlik yaklaşık HRC60 olduğunda, yüzey işleminden hemen sonra dehidrojenasyon işlemi yapılmalıdır, aksi takdirde çelik parçalar birkaç saat içinde çatlar.