DIN912 Altıgen Soket Çanak Başlı Vida M3-M30/karbon çeliği/sınıf 12.9

Yüksek mukavemetli bağlantı elemanları galvanizlendiğinde gevreklik üretecektir. Özel dikkat gerekiyor.

Hidrojen kırılganlığı genellikle stres altında gecikmiş kırılma ile karakterize edilir. Otomobil yayları, rondelalar, vidalar, sac yaylar ve diğer galvanizli parçalar montajdan birkaç saat sonra kırılır, kırılma oranı% 40 ~% 50'dir. Özel bir ürünün kadmiyum kaplı parçalarının kullanılması sürecinde toplu çatlak kırılması yaşandı ve ulusal bir temel sorun çözüldü ve sıkı bir dehidrojenasyon süreci formüle edildi. Buna ek olarak, bazı hidrojen kırılganlıkları gecikmeli kırılma fenomeni göstermez, örneğin: elektrokaplama askısı (çelik tel, bakır tel), birçok kez elektrokaplama ve dekapaj kaplama nedeniyle, hidrojen penetrasyonu daha ciddidir, sıklıkla kullanımda bir katlanma görülür. kırılgan kırılma fenomeni meydana gelir; Bir av tüfeğinin mandreli birkaç kez kromlama işleminden sonra yere düşerek kırıldı; Söndürülmüş bazı parçalar (büyük iç gerilim) temizleme sırasında çatlayacaktır. Bu parçalar ciddi şekilde hidrojenlenir ve dış gerilim olmadan çatlar; bu da artık dehidrojenasyon yoluyla orijinal dayanıklılığı geri kazandırmak için kullanılamaz.

Malzemenin mukavemeti ne kadar yüksek olursa, hidrojen gevrekleşmesi hassasiyeti de o kadar artar. Bu, elektrokaplama işlemi spesifikasyonlarını derlerken yüzey işleme teknisyenleri tarafından açıklığa kavuşturulması gereken temel bir kavramdır. Uluslararası standartların gerektirdiği çekme mukavemeti σb>105kg/mm2 olan çelikler buna göre kaplama öncesi stres ve kaplama sonrası dehidrojenasyon işlemine tabi tutulmalıdır. Fransız havacılık endüstrisi, akma dayanımı σs>90kg/mm2 olan çelik parçalar için uygun dehidrojenasyon işlemini gerektirir.

Çeliğin mukavemeti ve sertliği arasındaki iyi uyum nedeniyle, malzemenin hidrojen gevrekleşmesi hassasiyetini mukavemetten ziyade sertliğe göre değerlendirmek daha sezgisel ve kullanışlıdır. Çünkü mükemmel bir ürün çizimi ve işleme prosesi çeliğin sertliği ile işaretlenmelidir. Elektrokaplamada, HRC38 civarındaki çeliğin sertliğinin, hidrojen kırılganlığı kırılması riskini göstermeye başladığını bulduk. HRC43'ten yüksek parçalar için kaplamadan sonra dehidrojenasyon düşünülmelidir. Sertlik HRC60 civarında olduğunda, yüzey işleminden hemen sonra dehidrojenasyon işlemi yapılmalıdır, aksi takdirde çelik parçalar birkaç saat içinde çatlar.